Indywidualna interpretacja podatkowa ma potwierdzać, że postępowanie podatnika jest prawidłowe i chronić przez odmiennym podejściem skarbówki. Niestety, jest to tylko teoria. W praktyce interpretacje chronią coraz słabiej, a fiskus próbuje je podważać. Wygodnym argumentem jest, że pytający we wniosku źle opisał swoją sytuację. Jak nie dać się fiskusowi? Zapraszam do zapoznania się z dzisiejszym wpisem.
Po co interpretacja?
Istotą indywidualnych interpretacji jest możliwość uzyskania przez podatnika potwierdzenia przez właściwy organ skutków podatkowych danego zdarzenia gospodarczego. Zdarza się, że uzyskanie interpretacji jest warunkiem przeprowadzenia transakcji lub przyjęcia dla niej określonych warunków. Jej moc ochronna uzależniona jest od tego, kiedy podatnik otrzyma odpowiedź. Interpretacja ma pełną moc ochronną, gdy podatnik uzyskuje ją przed realizacją transakcji i rozlicza transakcję zgodnie z tą interpretacją.
Istotny stan faktyczny
Moc ochronna interpretacji ograniczona jest do konkretnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Dlatego też, składający wniosek o wydanie interpretacji obowiązany jest do wyczerpującego opisu zdarzenia oraz do przedstawienia własnego stanowiska. Z punktu widzenia podatnika, istotnym jest opisanie wszelkich istotnych elementów, które mają lub mogą mieć wpływ na określenie skutków podatkowych danego zdarzenia, ale na etapie wydawania interpretacji organy rzadko wzywają do uzupełnienia opisu tych okoliczności. Natomiast ocena co do tego, czy podatnik opisał wszystko wyczerpująco przeprowadzana jest przez inny organ.
Gdzie jest problem?
Chodzi o sytuację, gdy kontrolujący uzna, że transakcja została źle rozliczona. Podatnik zasłania się wtedy interpretacją i twierdzi, że nawet – jeśli kontrolujący ma inne zdanie – ochrona z interpretacji wyłącza zapłatę podatku. W odpowiedzi kontrolujący bada sprawę bardzo dokładnie, analizuje stan faktyczny w sposób jak najbardziej szczegółowy i uznaje, że we wniosku o interpretację pewne okoliczności nie zostały opisane lub zostały opisane w sposób odmienny ,niż miało to miejsce w rzeczywistości albo niewystarczająco dokładnie. W rezultacie organ podatkowy uznaje, że wydający interpretację nie miał wystarczającej wiedzy co do zdarzenia, więc interpretacja nie może chronić.
Przedstawiony sposób działania skarbówki stanowi naruszenie zasady zaufania do organów podatkowych, a jednocześnie wpływa na brak pewności prawa. Podatnicy, występując o wydanie interpretacji indywidualnej, działają bowiem w zaufaniu do organów państwa, więc organy te powinny, w razie wszczęcia i prowadzenia kontroli skupić się na merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, w oparciu o zebrany materiał dowodowy.
Masz problem z rozliczeniem podatku? Chcesz wnieść odwołanie? Skontaktuj się z Kancelarią Prawną AGMA.