Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest postępowaniem szczególnym. Nie zawsze można liczyć na pomyślne rozwiązanie sprawy – tj. ogłoszenie upadłości już po pierwszej rozprawie. Sądy z dużą ostrożnością oceniają Wnioski, dochodząc do nader ciekawych konstatacji.
Często spotykaną sytuacją jest odrzucenie wniosku. Pojęcia tego nie należy mylić z oddaleniem wniosku. Każde z tych pojęć wywołuje odmienne skutki w sferze praw osoby wnioskującej.
Odrzucenie Wniosku to nic innego, jak rozstrzygnięcie Sądu odmawiające merytorycznego rozpoznania wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na brak pewnych dodatnich przesłanek lub wystąpienie przeszkód procesowych w jego rozpoznaniu.
Odrzucenie wniosku zwalnia Sąd z obowiązku merytorycznego rozpoznania sprawy.
Zgodnie z art. 199 k.p.c, Sąd odrzuci pozew:
1) jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna;
2) jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona;
3) jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli powód nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej powodem zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;
Jak czytać te przepisy, wydające się skomplikowane na pierwszy rzut oka? Omówmy jedną z przesłanek, tj. niedopuszczalność drogi sądowej. Sytuacja taka może mieć miejsce, jeżeli zachodzi brak legitymacji Sądu Polskiego do rozpoznania wniosku.
Kiedy Sąd może użyć takiej podstawy dla odrzucenia wniosku? Chociażby wtedy, gdy Wnioskodawca (Dłużnik) nie ma miejsca zwykłego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Sytuacja taka może mieć miejsce, jeżeli Dłużnik opuścił dom rodzinny i zarobkuje na terytorium państwa trzeciego.
Czy zaistnienie takiej przesłanki na zawsze wyklucza możliwość ubiegania się o ogłoszenie upadłości? Niekoniecznie. Pomocne w tym przypadku będą przepisy Prawa Upadłościowego, które wskazują wprost: „jeżeli Dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej głównego ośrodka podstawowej działalności, właściwy jest sąd miejsca zwykłego pobytu albo siedziby dłużnika, a jeżeli dłużnik nie ma w Rzeczypospolitej Polskiej niejsca zwykłego pobytu albo siedziby, właściwy jest sąd, w którego obszarze znajduje się majątek dłużnika”.
Co to oznacza w praktyce? Aby uniknąć odrzucenia Wniosku, wystarczy wskazać na majątek, który znajduje się w Polsce. Mogą to być zarówno ruchomości, jak i nieruchomości, posiadające jakąkolwiek wartość.
Zainteresował Cię ten temat?
Wyślij do nas swoje dane, a my skontaktujemy się z Tobą najszybciej jak będzie to możliwe.
Poznając Twoje potrzeby możemy udzielić Tobie profesjonalnej pomocy.