Coraz więcej osób stara się o uzyskanie polskiego obywatelstwa. Z pewnością ma to związek z coraz liczniejszą emigracją zarobkową do naszego kraju. Osoby chcące pozostać w Polsce na stałe często decydują się na wszczęcie procesu zostania obywatelem Polski. Jak wygląda on jednak od strony praktycznej?
Obywatelstwo polskie uzyskać można na cztery sposoby:
- Z mocy prawa,
- Przez nadanie obywatelstwa polskiego,
- Przez uznanie za obywatela polskiego,
- Przez przywrócenie obywatelstwa polskiego.
Z mocy prawa
Jest to zdecydowanie najczęstszy sposób, w jaki osoba uzyskuje polskie obywatelstwo. Z mocy prawa obywatelstwo polskie uzyskuje małoletnie dziecko, jeżeli:
1) co najmniej jedno z rodziców posiada obywatelstwo polskie w momencie urodzenia dziecka (zasada prawa krwi), lub
2) urodziło się na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani, nie posiadają żadnego obywatelstwa lub ich obywatelstwo jest nieokreślone (zasada prawa ziemi)
Dziecko nabywa obywatelstwo polskie, jeśli zostało znalezione na terytorium Polski, a jego rodzice są nieznani.
Z nadania przez Prezydenta
Obywatelstwo nadać może jedynie Prezydent RP. Podejmuje on decyzję w sposób całkowicie suwerenny, nie jest związany żadnymi warunkami, jakie musi spełnić cudzoziemiec. Nadanie obywatelstwa polskiego następuje na wniosek cudzoziemca. Wniosek ten osoby przebywające za granicą składają za pośrednictwem właściwego konsula. Jeśli cudzoziemiec przebywa legalnie w Polsce, to wniosek należy złożyć do Prezydenta za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.
W przypadku składania dokumentów w języku obcym konieczne jest dołączenie ich tłumaczeń na język polski sporządzonych przez tłumacza przysięgłego lub konsula RP.
Odmowa nadania obywatelstwa nie wymaga uzasadnienia ani nie podlega zaskarżeniu.
Uznanie za obywatela RP
Sposób ten stanowi clue tego wpisu, jest to zdecydowanie najczęstszy sposób w jaki cudzoziemcy uzyskują polskie obywatelstwo.W prawie polskim obowiązują szczegółowe regulacje na ten temat.
Za obywatela polskiego uznaje się:
- cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski co najmniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, który posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
- cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie w Polsce co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie posiada żadnego obywatelstwa;
- cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na pobyt stały które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Polsce;
- małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
- małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, a drugie z rodziców, nie posiadające obywatelstwa polskiego, wyraziło zgodę na to uznanie;
- cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie na terytorium Polski co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki:
- posiada zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE oraz
- posiada w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
- cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Polski co najmniej od 1 roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub Kartą Polaka.
Uznanie za obywatela polskiego następuje na wniosek zainteresowanej osoby. Wniosek składa się do wojewody, właściwego ze względu na miejsce faktycznego zamieszkiwania cudzoziemca (tzn. miejsca, w którym koncentruje się ośrodek interesów życiowych cudzoziemca), a nie zameldowania.
Cudzoziemiec – za wyjątkiem przypadków określonych w punktach 4 i 5 – ma obowiązek znać język polski. Jego znajomość musi zostać potwierdzona certyfikatem znajomości języka uzyskanym po zdaniu egzaminu państwowego, świadectwem ukończenia szkoły (np. szkoły podstawowej, średniej lub wyższej) w Polsce lub świadectwem ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim. Obecnie znajomość języka polskiego musi zostać udokumentowana na poziomie co najmniej komunikatywnym.
Odwołanie od decyzji Wojewody można złożyć do Ministra Spraw Wewnętrznych, za pośrednictwem Wojewody, w terminie 14 dni od dnia doręczenia negatywnej decyzji.
Natomiast odwołanie od decyzji Ministra można złożyć jedynie w postaci skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Jeśli nie chcesz samotnie wdawać się w czasochłonny proces, jakim jest uzyskanie polskiego obywatelstwa, skontaktuj się z naszą kancelarią. Posiadamy rozległe doświadczenie w zakresie szybkiego i bezproblemowego uzyskiwania dla naszych Klientów obywatelstwa.